Finding a Sickness I like

Bir haftadır hastane-doktor-test rapor dörtlemesiyle uğraşmaktaydım. Gerçekten hiç bir şeyim yok ama yine de dış etkenlerden dolayı check up niyetine doktora gittim. Bir şeyler anlattı, anlamadım. Dediklerini yaptım. Kafam rahat. Eminim hiç bir şeyin olmadığına. MR girdim. Hayatımda girdiğim en sıkıcı olaydı. En son kafayı yememek için kendi kendime konuşmaya başladım, gölgem ile konuştum. 45dakikadan fazla sürdü. Bana 4,5 saat sürmüş gibi geldi. Bir daha girersem MR üstüne küçültülmüş yazılarla kağıt oluşturup yapıştıracağım. MR design konusunda yardımcı olabilirim. İlgili kişilere duyurulur.

Konuştuğum zaman burnumun oynadığını söylerlerdi. Onu da keşfettim. Çok komik, burnumun ucu oynuyor.

Ertesi gün sonuçlar çıktı. Ohhh rahatım bir tanecik teyzeme yolladım. Sorun yok. Hatta hayal kurmaya başladım iki hafta raporlu olurum. O sırada neler yapacaktım neler...

Annemin ve sevgili kardeşimin haberi yok. Kardeşimin gördüğü saçma sapan rüyadan dolayı söylemedim, anneme ise uzmanlık alanı bu olmasına rağmen eninde sonunda anne olduğu için söylemedim.
Yine dış etkilere dayanamadım anneme söylemek zorunda kaldım. Aaaa... Ankara’dan annem atlamış gelmiş yanıma. ANNEM!! Efekti ile uykudan sersem gibi uyandım. Anne yüreği dedim geçtim. O hastaneden bu hastaneye, o testten bu testte başladı bir şeyler yaptırmaya. Baya hırpalandıktan sonra beni baya korkuttuktan sonra sonucu zaten kendisi tespit etti. Dün de annemin tespiti onaylanarak rahat bir nefes aldı. Ben o kadar emindim ki bir şey olmadığına, o sırada garantisini bile verebilirdim. Bu maceramız da burada iyi sonla bitti.

Gerçi kime göre iyi belli değil. Ben zaten emindim bir şey olmadığına ama iki haftalık rapor döneminde ne hayallerim vardı. Her şey suya düştü....

Bu olayda benim karım bir gün annemi görmem ve diğer pek çok sevgili teyzemin mükemmel yemeklerine sahip olmamdır.